σπαθοφορία

η, Ν

τρόπος κατάλληλος για το κράτημα τού ξίφους κατά την ξιφασκία.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σπαθοφόρος. Η λ. μαρτυρείται από το 1891 στην εφημερίδα Εφημερίς].